Fotografie & Tekst: © Anna Rubingh
De Roem van Drachten, de Boerma appel, de Reukappel, de IJsselpronk, de Zoete van der Schoot, en het Krûsnotsje. Het zijn een paar van de namen van oude Noord Nederlandse fruitrassen die nog ontbraken in de collectie oude Nederlandse fruitboomrassen van De Fruithof in Frederiksoord. "Het zijn zeldzame rassen waar we lang naar hebben gezocht," vertelt een van de vrijwilligers, "en als we dan na lang zoeken een in onze collectie ontbrekend ras vinden kunnen we door middel van DNA-onderzoek kijken of het ook echt dat ene ras is." De Boerma-appel is bijvoorbeeld wel 200 jaar oud. "Dus zo'n toevoeging is iets waar wij pomologen ontzettend enthousiast over worden."
De Fruithof heeft inmiddels de grootste collectie oude fruitrassen van West-Europa; appels, peren en pruimen. "Maar het zijn het meeste appelbomen, daar zijn gewoon de meeste soorten van, van oudsher al."
Er staan meer dan 550 verschillende fruitbomen in de Fruithof, de helft daarvan is onlangs aangemerkt als Nederlands Erfgoed. "Ze kregen de status "urgent" mee, dat betekent dat het behoud ervan dringend of hoognodig is. We willen de oude rassen in stand houden."
Het is voorjaar en een groot deel van de oude fruitboomrassen staan in bloei als ik door de Fruithof dwaal. Stil is het er allerminst, zoemende bijen en kwetterende vogels vieren net als de zon de lente. "We maken een zo'n gezond mogelijk leefklimaat hier; voor de bomen, de insecten en de vogels." Op de meeste percelen is het gras hoog en bloeien weidebloemen tussen de bomen. Er zijn hagen en takkenwallen en aan veel bomen hangen nestkastjes. Het is een sprookjesachtige lente hier tussen de fruitbomen. "Je ziet ook als ze bloeien dat het allemaal verschillende rassen zijn; de kleur van de bloesem en blaadjes en de bloeitijd, ze zijn allemaal verschillend," verteld de vrijwilliger die me rondleidt over het 8 hectare grote terrein. "Ze bloeien dit jaar wel heel uitbundig trouwens! We hebben in jaren tijd niet zo'n uitbundige bloei gehad."
