Photography & text: © Anna Rubingh
Gepubliceerd in SEASONS 06-2021
MO 001
MO 001
MO 002
MO 002
MO 003
MO 003
MO 004
MO 004
"Als je de polder inrijdt, richting de Waddendijk, dan zie je het mosterdveld vanzelf, dat kan niet missen" zegt biologische boer Ale als ik hem bij zijn boerderij vraag waar ik het mosterdveld kan vinden. En hij heeft gelijk, als ik het kleine weggetje oprij wat achter zijn boerderij ligt zie ik al snel het grote prachtig geel gekleurde veld mosterd. Het is halverwege juni en de mosterd staat volop in bloei, het is een fantastisch gezicht, dat grote gouden veld in de open vlakte tegen de Waddendijk. "Vroeger werd hier heel veel mosterd verbouwd, maar mosterd verdween zo goed als volledig als gewas in Nederland" vertelt Ale. "Wij zijn in 2017 begonnen met het opnieuw verbouwen van het zwarte Groninger mosterdzaad wat hier vlakbij wordt verwerkt in een ambachtelijke mosterdmakerij, zoals het vroeger ook ging."
De kleine ambachtelijk werkende mosterdmakerij ligt een paar dorpen verderop. Daar wordt van dat lokaal geteelde biologische Groninger mosterdzaad echte Groninger mosterd gemaakt, lokaal, ambachtelijk en kleinschalig. "Het was een langgekoesterde wens om de biologische Groninger mosterd die we hier maken te kunnen maken met echt lokaal geteeld zwart Groninger mosterdzaad" vertelt Wendy, die samen met haar man Sten mosterd maakt in de ambachtelijke mosterdmakerij in het noorden van Groningen. "En sinds een paar jaar kan dat en dat is fantastisch."
"We maken hier een traditionele, lekker pittige, echte Groninger mosterd" vertelt mosterdmaker Sten. Hij neemt me mee naar de mosterdmakerij waar hij me een kijkje in de ambachtelijke mosterdkeuken geeft.
MO 005
MO 005
MO 006
MO 006
MO 007
MO 007
MO 008
MO 008
MO 009
MO 009
MO 010
MO 010
MO 011
MO 011
MO 012
MO 012
MO 013
MO 013
MO 014
MO 014
MO 015
MO 015
MO 016
MO 016
MO 017
MO 017
MO 018
MO 018
MO 019
MO 019
MO 020
MO 020
MO 021
MO 021
MO 022
MO 022
MO 023
MO 023
MO 024
MO 024
MO 025
MO 025
MO 026
MO 026
MO 027
MO 027
MO 028
MO 028
MO 029
MO 029
MO 030
MO 030
MO 031
MO 031
MO 032
MO 032
MO 033
MO 033
MO 034
MO 034
MO 035
MO 035
MO 036
MO 036
MO 037
MO 037
MO 038
MO 038
MO 039
MO 039
MO 040
MO 040
MO 041
MO 041
MO 042
MO 042
In de eerste helft van augustus neemt boer Ale weer contact met me op: "Als alles goed gaat, gaan we volgende week oogsten." "Tenminste, als het weer goed blijft," voegt hij eraan toe. Een paar dagen later rijd ik weer naar de Waddenkust in het noorden van Groningen. Het is een stralende dag, maar als ik bij de kust aankom, waait er een zacht zeebriesje en is de maaidorser al hard aan het werk. Het veld dat een paar maanden eerder nog geel was, is nu goudbruin en de planten zitten vol mosterdzaad. 
We lopen naar een tractor met een kar waarop grote houten kratten vol mosterdzaadjes staan.  "De mosterd is lekker pittig, maar niet té. "Gele mosterdzaadjes zijn het mildst, de bruine en zwarte mosterd zijn nog pittiger." De maaidorser arriveert en lost een lading zaden in een van de grote kratten.
MO 43
MO 43
MO 44
MO 44
MO 45
MO 45
MO 46
MO 46
MO 47
MO 47
MO 48
MO 48
MO 49
MO 49
MO 50
MO 50
MO 51
MO 51
MO 52
MO 52
MO 53
MO 53
MO 54
MO 54
MO 55
MO 55
MO 56
MO 56
MO 57
MO 57
MO 58
MO 58

You may also like

Back to Top